grudzień 2017 / 3

Przyjaciołom PiS dedykuję...

^

Pisano dwa lata temu...

(W zapatrzeniu na A. Mickiewicza - Do przyjaciół)

.

Już wiele miesięcy od zaprzysiężenia,
lecz głucho wokoło i cisza.
Wybór prezydenta. Naród z zawstydzenia
siedzi cichutko. Jak mysz(a)...
.
Żyrandol w Pałacu świeci pełnym blaskiem,
kładąc cień Dudy po ścianach.
Prezydent precz rzucił kandydata maskę,
nie pomnąc o tamtych już planach...
.
Straszne! - nie były strasznymi spotkania,
gdzie kładł on nam obietnice.
Całusy, podzięki i radosne łkania
- precz... przełożono zwrotnicę...
.
Teraz ja szczęścia szukam, ot w tych słowach
- myśli rozpierzchłe porzucam.
Lecz ciągle znów słyszę... odnowa... odnowa,
więc marzę. I się... zasmucam.
.
Czasem, gdy nagle zwątpienie zanika;
widzę blask światła w ciemności.
Słyszę pukanie, zrywam się w nadziei
- otwieram. Z powrotem w nicości...
.
Ot, lepiej klawiszom zawierzyć laptopa,
nim marzyć o złudnym obrazie.
Ekran wszystko przyjmie. Czy dobre, czy... "wtopa"
- odczytam. Pomyślę. Na razie...
.
Może też wspomnę o upalnym lecie
- tak, aby dzionek umilić.
Lecz ciągle się w głowie kołacze i plecie,
by... politycznie bazgrolić.
.
Nie umiem ja pędzlem malować portrety,
słowem więc będę chełpliwy.
Od prezydenta, tak jak od kobiety
wymagam, by był cnotliwy...
.
Ja, co to piszę z umysłem przytomnym,
pociechy szukam, nie sławy...
Lepiej przypomnieć, bo później zapomnę
o tamtych miesiącach wrzawy.
.
Kandydat słodkie i miłe dla ucha
słał nam tu wszystkim przekazy.
A "Naród ciemny" pokornie wysłuchał
- i wybrał. Pełen ekstazy...
.
Za to więc dzisiaj, po miesiącach czasu,
gdy okrzepł i już "zwypoczywał"...
Prezydent, co teraz już bez aliasu
niech pomni, jak się nazywa...